Με τη συνέντευξη Τύπου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξη Τσίπρα, ολοκληρώθηκε η καθιερωμένη πολιτική αντιπαράθεση στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης μεταξύ πρωθυπουργού και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άνοιξε ουσιαστικά ένας προεκλογικός κύκλος με άγνωστη προς το παρόν διάρκεια.
Τα δύο αυτά σαββατοκύριακα οι δύο μονομάχοι έθεσαν με σαφήνεια τόσο τους στόχους όσο και τις γραμμές που τους χωρίζουν βάζοντας ο καθένας και τον πήχη του εκλογικού αποτελέσματος το οποίο θα επιδιώξουν. Ο μεν Κυριάκος Μητσοτάκης την αυτοδυναμία ακόμη και από τις πρώτες εκλογές, με απλή αναλογική, ο δε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την καθαρή νίκη. Κι εδώ έχουμε και την πρώτη αισθητή διαφοροποίηση του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος στα μέσα του καλοκαιριού έλεγε πως επιδίωξή του ήταν “πρώτο κόμμα, έστω και με μία ψήφο”. Διαφοροποίηση που αντανακλά και μία γενικότερη αισιοδοξία της ηγεσίας και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν ιδιαίτερα εμφανής κατά την παρουσία τους στην Εκθεση αλλά και στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις καθώς εκτιμούν ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι πλέον μη αντιστρέψιμη και ότι τους επόμενους μήνες θα πάρει μορφή χιονοστιβάδας καθώς κανένα από τα αναχώματα -ανασχηματισμός, εξαγγελίες μέτρων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας- δεν έχουν καταφέρει να την αναχαιτίσουν.
Αν σε κάτι φάνηκε να συμφωνούν μεταξύ τους οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας είναι η φανερή πρόθεσή τους να προσεγγίσουν τη μεσαία τάξη τόσο με τα μέτρα που εξαγγείλανε όσο και με τις προγραμματικές τους δεσμεύσεις. Μόνο που κι εδώ φάνηκε πως ο καθένας τους εννοεί και περιγράφει με διαφορετικό τρόπο το τι σημαίνει μεσαία τάξη.
«Θεωρώ αδιανόητο να μιλά ο κ. Μητσοτάκης, του οποίου το κόμμα συνέτριψε τη μεσαία τάξη, και να λέει ότι δεν έχω δικαίωμα να ομιλώ. Είμαι γέννημα-θρέμμα της μεσαίας τάξης. Να μιλήσει δηλαδή αυτός που δεν ξέρει πόσο κάνει ένα κιλό ψωμί; Αναγκαστήκαμε να επιβαρύνουμε τη μεσαία τάξη στη θητεία μας, δεν ήταν επιλογή μας, ήταν ανάγκη εθνική, να βγούμε από τα μνημόνια. Μειώσαμε τους φόρους από τον Απρίλιο του ’19. Γιατί βγήκαμε από τα μνημόνια. Τι θα γινόταν στην πανδημία χωρίς τα 37 δισ. που αφήσαμε;», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
«Εχω την αίσθηση ότι στην παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν ακούστηκε η λέξη συνταξιούχος, ούτε στην ομιλία του, ούτε στις ερωτήσεις. Και θεωρώ ότι μαζί με τη μεσαία τάξη είναι μία κοινωνική κατηγορία που επίσης εξαπατήθηκε από τον κ. Μητσοτάκη», είπε επίσης ο κ. Τσίπρας. «Εμείς είχαμε παραλάβει 400.000 εκκρεμείς συντάξεις και καταφέραμε να μειώσουμε στο 70% τις εκκρεμείς συντάξεις. 120.000 εκκρεμείς συντάξεις παραδόσαμε στον κ. Βρούτση που έβγαινε και έλεγε ότι είναι απαράδεκτο αυτό που έχει αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και μέσα στο πρώτο τρίμηνο θα αποδόσουμε όλες τις εκκρεμείς συντάξεις. Δύο χρόνια περάσανε. Τι έχει γίνει;», συμπλήρωσε.
Ο Αλέξης Τσίπρας ενέταξε στο πλαίσιο της ετοιμότητας για την διακυβέρνηση και το πρόγραμμα που εξάγγειλε σημειώνοντας ότι: “οι προτάσεις μας ειναι κοστολογημένες μία πρός μία” και “δεν ξεπερνούν τα δύο δις, ειναι 1,8 δις “. Ενδεικτικά ανέφερε πως “η διαγραφή ιδιωτικού χρέους είναι άπαξ” προσθέτοντας πως μια χώρα “αν έχει κάποιες επιχειρήσεις που απειλούνται με λουκέτο δεν θα πληρώνουν φόρους. Αν δεν κάνει αυτή την διαγραφή που την υπολογίζουμε στο 1,7 δις τότε θα ΄χάσει πολυ περισσότερο”. Επίσης για τα μέτρα περιορισμού φόρων είπε ότι “είναι μια αναστολή που θα διαρκέσει όσο διάστημα υπάρχει η πανδημία”.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δήλωσε σε όλους τους τόνους ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμοι για τις εκλογές εφόσον προκηρυχθούν, προκαλώντας τον πρωθυπουργό να τις εξαγγείλει.
«Εγώ αυτό που ξέρω τούτη την ώρα είναι ότι σε αυτές τις εκλογές όποτε και αν γίνουν ο ΣΥΡΙΖΑ προσέρχεται με ένα πολύ σαφές μήνυμα και πρόταγμα στην ελληνική κοινωνία να φύγει αυτή η κυβέρνηση που ακολουθεί μία καταστροφική πολιτική για να έρθει μία προοδευτική κυβέρνηση και γι’ αυτό ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού. (…) Στόχο προφανώς δεν έχουμε μία κυβέρνηση μειοψηφίας, έχουμε μία κυβέρνηση πλειοψηφίας», είπε χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας πως το ότι εχει αποφύγει να ζητήσει πρόωρες εκλογές δεν σχετίζεται με κάποιον φόβο απέναντι σε μία πιθανή ήττα, αλλά στην δέσμευση που έχει αναλάβει ώστε να μην ακολουθήσει την πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν αυτός ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αναρωτήθηκε για το αν ο πρωθυπουργός “ψάχνει να βρεί συμμέτοχο στην ευθύνη”.
Για τα μετεκλογικά σενάρια κυβερνητικών συνεργασιών ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε: «Αυτό που θα κρίνει την επόμενη μέρα των εκλογών είναι το αποτέλεσμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσέρχεται τις εκλογές ζητώντας νίκη για σχηματισμό κυβέρνησης και ο κ. Μητσοτάκης λέει “μην τους δίνετε και μεγάλη σημασία γιατί θα υπάρξουν και επόμενες”. Αυτό είναι παγίδα και για τον κ. Μητσοτάκη. Εμείς επιμένουμε ότι θα πρέπει να υπάρξουν προγραμματικές συγκλίσεις επί τη βάση καθαρών θέσεων». Απαντώντας δε σε ερώτηση για το ΚΙΝΑΛ και το αν θα συζητούσε με το κόμμα ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος ο κ. Τσίπρας τόνισε πως δεν παρεμβαίνει στα εσωτερικά του ΚΙΝΑΛ υπογραμμίζοντας παράλληλα πως σημασία έχουν οι πολιτικές και όχι τα πρόσωπα.
Ο Αλέξης Τσίπρας διευκρίνισε επίσης τη δέσμευση που ανέλαβε στην χθεσινή ομιλία του σχετικά με το ότι στην κυβέρνηση που θα σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετέχουν και προσωπικότητες. Χαρακτηριστικά είπε ότι “θέλουμε προσωπικότητες που έχουν αναδειχθεί μέσα από την κοινωνία, είτε μέσα από τα κινήματα είτε από εκπροσώπους κοινωνικών ομάδων” τονίζοντας πως δεν θα υπάρχουν κατα ανάγκη σε όλες τις κυβερνητικές θέσεις εκπρόσωποι του κόμματος αναφέροντας “προφανώς αν έχεις έναν συνασπισμό κυβερνητικό πρέπει να κουβεντιάζεις με τους εταίρους”. Άφησε μάλιστα αιχμή για την σημερινή κυβέρνηση είπε ότι “εκπρόσωποι του ΣΕΒ υπάρχουν στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν χρειάζεται να υπάρχουν και στην δική μας”.
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε επίσης στην φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνοντας ότι τα κόμματα αλλά και οι άνθρωποι “αν δεν αλλάζουν γίνονται μνημεία του εαυτού τους”. «Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι είναι ένα κόμμα που διαρκώς εξελίσσεται. Σε όλη του τη διαδρομή. Από την περίοδο του Συνασπισμού, μετά η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμαχία με κινήματα της Οικολογίας και της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, η ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης, διασπάσεις, συνθέσεις, ανασυνθέσεις. Είναι ένα κόμμα σε κίνηση», είπε.
Οι διαχωριστικές γραμμές και τα διλήμματα διατυπώθηκαν πλέον με σαφήνεια τόσο από τον πρωθυπουργό όσο και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: “Εμείς ή το χάος” απέναντι στο “Προοδευτική κυβέρνηση ή χάος και περιπέτειες”. “Αυτοδυναμία” απέναντι σε “καθαρή νίκη και κυβέρνηση συμμαχίας”. Το που θα γύρει η ζυγαριά, την οποία όπως και οι δύο παραδέχονται, κρατάει η μεσαία τάξη, θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες…
Μήνες που θα είναι, όπως όλα δείχνουν ιδιαίτερα θερμοί πολιτικά αλλά και ταυτόχρονα πολύ παγωμένοι για τα νοικοκυριά λόγω του κύματος ακρίβειας που αναμένεται να τα επιβαρύνει. Κι όπως είπε χαριτολογώντας ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με αρμοδιότητες στον οικονομικό τομέα: “Ραντεβού στα βενζινάδικα και στα σούπερ μάρκετ”.
………..
Η ερώτηση του AN και του Libre.gr στον Αλέξη Τσίπρα:
Α. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όλα δείχνουν ότι το διεθνές περιβάλλον αλλάζει ραγδαία και λόγω των κρίσεων και κυρίως της πανδημικής κρίσης. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον διαμορφώνονται δύο κυρίαρχες τάσεις. Η μία τάση είναι αυτή που λέει ότι είναι περαστικές αυτές οι κρίσεις και θα επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα. Και η άλλη τάση είναι αυτή που λέει ότι όχι απλώς δεν θα περάσουν, αλλά θα έχουν διάρκεια, θα επαναλαμβάνονται και θα επιδεινώνονται με τον καιρό.
Σε αυτή την τάση ανήκει και το πνεύμα της πολιτικής του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, του κ. Μπάιντεν. Θεωρώ μάλιστα ότι ένα κομμάτι των εξαγγελιών σας χθες διαπνέονται από αυτή τη λογική. Το ερώτημα όμως είναι ότι επειδή βρισκόμαστε στην Ευρώπη, σε μια Ευρώπη με αργά αντανακλαστικά, σε μια Ευρώπη συντηρητική, αντιμεταναστευτική, δεν ξέρουμε τι θα μας φέρουν οι εκλογές στη Γερμανία, την επόμενη Κυριακή και του χρόνου στη Γαλλία, πώς είσαστε αισιόδοξος ότι δεν θα βρεθούμε αργά ή γρήγορα και πάλι με το ένα χέρι δεμένο στην πλάτη και με το άλλο χέρι να κρατάει μια καυτή πατάτα, έτσι ώστε όλα αυτά που είπατε χθες να πάνε πίσω, να μην μπορέσουν να υλοποιηθούν υπό την πίεση νέων ακόμα –λένε κάποιοι– και μνημονιακών υποχρεώσεων. Ο κ. Βαρουφάκης μιλάει ότι είμαστε στο κατώφλι να υπογράψουμε ένα νέο μνημόνιο. Ευχαριστώ.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βέβαιος δεν είμαι καθόλου. Από την άλλη όμως βλέπω ότι έχουν γίνει βήματα σε μια θετική κατεύθυνση στην Ευρώπη. Δεν είναι ίδια η Ευρώπη σήμερα με αυτή που ήταν όταν αναλάβαμε το ’15. Το πλαίσιο για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στην οικονομία ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τη αυστηρή, δογματική λογική της λιτότητας με την οποία η ευρωπαϊκή ηγεσία αντιμετώπισε την οικονομική κρίση το 2009 και με αποκορύφωμα το 2015.
Ούτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε το 2015 ότι θα υπήρχε αμοιβαιοποίηση του χρέους. Ούτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε, έστω με τον τρόπο που γίνεται μέσα από τη διαδικασία του Ταμείου Ανάκαμψης, πολλών δισεκατομμυρίων, ίσως όχι αρκετό για τις ανάγκες, αλλά ένα σημαντικό βήμα ή μέσα από τη λογική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της αγοράς των ομολόγων που εντάσσει και την Ελλάδα, ή μέσα από την ίδια την παρότρυνση στις κυβερνήσεις του heavy spending.
Δεν μπορούσαμε αυτό να το φανταστούμε το 2015. Άρα λοιπόν έχει κυλήσει νερό στο αυλάκι. Ναι, οι δυσκολίες είναι γνωστές, η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολύ υψηλό χρέος και πρόβλημα παραγωγικότητας. Άρα πρέπει να αντιμετωπίζουμε, να έχουμε στο μυαλό μας αυτές τις μεγάλες δυσκολίες και τις παθογένειες και να ακολουθήσουμε μια πολιτική και ένα μοντέλο που θα τις αντιμετωπίζει, αλλά ταυτόχρονα να ξέρουμε ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας οργανισμός στο οποίο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές στρατηγικές, έχουμε τις χώρες του πλεονασματικού Βορρά, έχουμε τις χώρες του Νότου.
Αυτή τη στιγμή διαφαίνεται ότι υπάρχει μια συμμαχία χωρών που θέλουν να επιστρέψουμε στο ίδιο μοντέλο προ της πανδημίας, σαν να μην άλλαξε τίποτα. Αυτό που λέμε είναι ότι, έχοντας επίγνωση και των μεγάλων προκλήσεων και δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων, η χώρα θα πρέπει να κινηθεί με σωφροσύνη το επόμενο διάστημα σε μια πολιτική που θα διαμορφώνει τους όρους και τις προϋποθέσεις για ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και ένα νέο μοντέλο παραγωγικό για να μπορέσει να αντέξει τις όποιες δυσκολίες στο μέλλον. Αλλά και στο πεδίο της διπλωματίας και της διακρατικής παρέμβασης, θα πρέπει η χώρα να έχει μια σαφή θέση με συμμαχίες με τις χώρες εκείνες και με τις κυβερνήσεις εκείνες που θέλουν μια ουσιαστική αλλαγή του ευρωπαϊκού πλαισίου.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να αντικατασταθεί από ένα Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Κι αυτό είναι ένα κρίσιμο θέμα. Είναι μια μεγάλη συζήτηση που πρέπει να γίνει το επόμενο διάστημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και προφανώς το πρόβλημα με την Ελλάδα σήμερα είναι ότι έχει μια κυβέρνηση όπου στα ζητήματα αυτά ταυτίζεται με τις απόψεις των συντηρητικών χωρών του Βορρά και των κυβερνήσεων του Βορρά. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Γι’ αυτό λοιπόν λέω ότι έχουμε επίγνωση των δυσκολιών. Δεν είμαστε βέβαιοι, αλλά ταυτόχρονα έχουμε και λόγους να είμαστε πιο αισιόδοξοι από ότι στο παρελθόν.