ΑΠΟΨΗ
του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Ο δήμαρχος Θήρας έσπευσε, ευτυχώς, να απαντήσει στο προκλητικό δημοσίευμα του Ολλανδικού εντύπου που ζήλεψε τη… δόξα του Γερμανικού Focus που, πέρυσι, έκανε εξώφυλο την Αφροδίτη της Μήλου με το δάκτυλο προτεταμένο, ως απεικόνιση της γνωστής ύβρεως!
Και λέμε “ευτυχώς”, διότι, εάν δεν έχει επισυμβεί κάτι που δεν έγινε ακόμα γνωστό, ουδεμία άλλη ελληνική αντίδραση έχει υπάρξει εως τώρα.
Το μείζον, ωστόσο, δεν είναι εάν απαντούμε και πόσο γρήγορα σε κάθε πρόκληση ή προβοκάτσια που εκπορεύεται από κυβερνήσεις, πολιτικά πρόσωπα ή μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού.
Το μείζον είναι ποιά εικόνα έχει σήμερα η Ελλάδα διεθνώς και ποιοί φταίνε γι’ αυτή την κατάντια.
Διότι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας έχουν φτάσει και η Ιρλανδία, και η Πορτογαλία.
Ουδείς, όμως, διανοείται να απεικονίσει έναν κλοσάρ να τραγουδάει …φάντο, ή έναν χοντρό Ιρλανδό με κόκκινη μύτη να ρουφάει μπύρες σε πάμπ φορώντας… στρινγκ!
Τι συμβαίνει, λοιπόν, και όλοι έχουν βρει ως εύκολο στόχο τους Έλληνες;
Μπορούν να δωθούν διαφορετικές απαντήσεις σ’ αυτό το ερώτημα.
Η “καθωσπρέπει” που ψελλίζει, συνήθως, η κυβέρνηση είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί “μαύρο πρόβατο” εξαιτίας της αναξιοπιστίας των κυβερνήσεων των προηγουμένων ετών και του γεγονότος ότι επί δεκαετίες αντιμετωπίζει την Ευρώπη ως “κουτόφραγκους”, το χρήμα των οποίων καταλήγει σε μεταπράτες, Πόρσε Καγιέν και ξενυχτάδικα της παραλιακής ή των εθνικών οδών.
Ορθή, αλλά ανεπαρκής η απάντηση.
Γι αυτή την έκρηξη αναξιοπιστίας της χώρας δεν φταίει μόνο η κρισιμότητα της οικονομικής κατάστασης της. Ούτε η στασιμότητα προσδοκιών ότι κάτι μπορεί να αλλάξει σύντομα.
Φταίει -κυρίως, θα έλεγα- ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους …εταίρους (;) και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας.
Το πολιτικό σύστημα μπορεί να βύθισε τη χώρα στο μαύρο σκοτάδι της χρεοκοπίας, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως θα την αφήνει ανυπεράσπιστη σε κάθε Ολλανδό υπουργό που απειλεί να μην καταβάλλει το μερίδιο του στην 5η δόση, ή σε κάθε εφημερίδα ή περιοδικό που θέλει να παρουσιάζει την Ελλάδα ως το ευρωπαϊκό Μπαγκλαντές.
Ο κομψευόμενος κ. Δρούτσας όφειλε να έχει ήδη απαντήσει στο Ολλανδικό έντυπο. Και δι αυτής της απάντησης σε όλους εκείνους που καθυβρίζουν μία χώρα κι ένα λαό. Και όχι να συνεχίζει (ως κυβέρνηση) την τακτική του αυτομαστιγώματος.
Το ότι δεν το κάνει, ή δεν το κάνει στην ένταση που θα έπρεπε να το κάνει, επιβεβαιώνει ότι το πολιτικό σύστημα έχει παραλύσει, άμοιρο, άβουλο και ανίκανο. Και βυθισμένο στην παραμυθία μιας συναίνεσης που επ΄ ουδενί δεν έπρεπε να είναι προαπαιτούμενο.
Εκτός εάν ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί μόνος του, όπως διατείνεται. Δεν του φταίει, όμως, αυτό.
Η πολιτική που συμφώνησε είναι το πρόβλημα…