Ο καλός συνάδελφος Παναγής Γαλιατσάτος έχει στην Καθημερινή της Κυριακής μία εξαιρετική ανάλυση σχετικά με το παρασκήνιο του σεναρίου περί δημοψηφίσματος που έφερε, στις αρχές της εβδομάδας, το ίδιο το επιτελείο του πρωθυπουργού, με “ερέθισμα” την σχετική πρόταση του προέδρου του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλου. Και καταλήγει στο συμπέρασμα- εκτίμηση πως ο Γιώργος Παπανδρέου εξαντλεί τα περιθώρια για συναίνεση (με τη Ν.Δ.), έχοντας κατά νου και τη λύση του δημοψηφίσματος.
Σε όσους παρατηρούν τα τελευταία χρόνια το “φαινόμενο Παπανδρέου”, τον πολιτικό, δηλαδή, που από τη σκιά του παππού και του πατέρα έφθασε να κατακτήσει μία σημαντική θέση στη διεθνή ελίτ, αξιοποιώντας τα μάλλα τη θέση του υπουργού Εξωτερικών και, τελικά, στην “κληρονομική απονομή της κομματικής εξουσίας” από τον “ανδρεοκτόνο” Κ. Σημίτη, είναι γνωστό ότι ο πρωθυπουργός διάγει ίσως τη χειρότερη περίοδο της διαδρομής του.
Ως πολιτικός “πρίγκιπας”, ζώντας επί δεκαετίες στο προστατευμένο περιβάλλον του παπανδρεϊκού στερεότυπου και της “Αγίας Οικογένειας”, του είναι ιδιαίτερα επώδυνο και εκνευριστικό να χλευάζεται και να υβρίζεται από τα πλήθη των “Αγανακτισμένων”. Ιδιαίτερα από αυτό που θεωρεί πολιτικό του target group, τους ηλικίας 18-35, δηλαδή, την κοινωνική ομάδα του Facebook και του Twitter που πάντοτε υπολόγιζε και, θεωρούσε, ότι μπορούσε να επικοινωνεί μαζί της…
* Γνωρίζει, επίσης, πως οφείλει στους “εταίρους” της τρόϊκας να περάσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ώστε να εμφανιστεί στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου ως ένας ηγέτης αρκετά αποτελεσματικός που θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικότερος εάν δεν του προέβαλλαν εμπόδια ο Σαμαράς και οι “παρωχημένοι Αριστεροί”.
* Γνωρίζει, τέλος, πως μία προσφυγή στις κάλπες στον παρόντα χρόνο, ίσως του στερούσε την πολιτική πρωτοκαθεδρία (καθώς θεωρείται, πλέον, πιθανό να αναδειχθεί πρώτο κόμμα η Ν.Δ.), και τη διακυβέρνηση.
Το δημοψήφισμα, λοιπόν, είναι μία καλή ενδιάμεση λύση για τον πρωθυπουργό. Με ένα ΕΡΩΤΗΜΑ, φυσικά, που θα εκβιάζει ΘΕΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Απάντηση, δηλαδή, που να μπορεί να προβληθεί ως ψήφος εμπιστοσύνης στην πολιτική του. Η (αναμενόμενη) μεγάλη αποχή δεν τον ενδιαφέρει. Χρειάζεται απεγνωσμένα μία ανάσα πριν την επόμενη μεγάλη κατάδυση. Άλλωστε, ακόμα κι αν ο Τιτανικός έχει ήδη βυθιστεί, οι …βουτιές δεν έκαναν ποτέ κακό σε έναν σπόρτσμαν…