ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Η απόφαση κυοφορούνταν εδώ και καιρό για την παραχώρηση ενός στρατοπέδου στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις από την Κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου. Μια συμφωνία που υπογράφηκε δυο μέρες μετά την ελληνοαμερικανική.
Όχι ότι δεν υπήρχε η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση στην ίδια χώρα, αλλά φαίνεται πως οι ανάγκες για στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή αυξάνονται.
Το είδαμε και στην Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας που υπέγραψε πριν λίγες μέρες ο Νίκος Δένδιας στην Ουάσιγκτον, παραχωρώντας ακόμα και κυριαρχικά δικαιώματα στις ΗΠΑ.
Το αμερικανικό στρατιωτικό αποτύπωμα αυξάνεται στην περιοχή. Όχι για την προστασία των χωρών που παραχωρούν μέσω αποικιοκρατικών συμφωνιών κυριαρχικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, αλλά για την επίβλεψη κι όχι μόνο της Ρωσίας.
Δεν έχουν περάσει και πολλά χρόνια από τη στιγμή που αποφασίστηκε επί εποχής Ομπάμα η ανάπτυξη πυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ στη Ρουμανία.
Η αντίδραση της Μόσχας δεν ήταν και τόσο φιλική έναντι της Ρουμανίας καθώς της διαμήνυσε ότι πλέον έχει γίνει στόχος από τα οπλικά της συστήματα.
Δεν το έχουν κρύψει οι ΗΠΑ, αλλά και η ΕΕ, ότι η Ρωσία του Πούτιν είναι «εχθρός».
Μια Ρωσία που ακόμα προσπαθεί να βρει τα βήματα της σ’ ότι αφορά την οικονομική της ευρωστία, με την συγκεκριμένη χρονική περίοδο να την ωφελεί σημαντικά οικονομικά η αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου.
Η στοχοποίηση από τις ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας, χωρίς την εμπλοκή άλλων χωρών θα ήταν κάτι το φυσιολογικό στον παγκόσμιο ανταγωνισμό για την επικυριαρχία της.
Η χρησιμοποίηση όμως άλλων χωρών για την επίτευξη των επιδιώξεων της, μέσω αμυντικών συμφωνιών το λιγότερο που κάνει είναι να αυξάνει την ένταση σε περιοχές όπου δεν υπάρχει ιδιαίτερη ασφάλεια και σταθερότητα. Μια από αυτές τις περιοχές είναι και τα Βαλκάνια, όπου συμμετέχουν χώρες όπως η Ρουμανία, το Μαυροβούνιο, η Βόρεια Μακεδονία το Κοσσυφοπέδιο και η Ελλάδα.
Οι συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας που συνάπτουν οι ΗΠΑ, συνήθως είναι με φίλα προσκείμενες κυβερνήσεις, που για ένα κομμάτι ψωμί και πολλές ψευδαισθήσεις, υποκύπτουν στις αμερικανικές απαιτήσεις.
Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι κάνουν τα αδύνατα δυνατά να προστατεύσουν τους κυβερνώντες με τους οποίους έχουν συνάψει τις συμφωνίες. Η Πολωνία είναι τρανό παράδειγμα, ως η πρώτη χώρα που ανέπτυξε πυραυλική ασπίδα ενάντια στη Ρωσία με την ηγεσία της να απολαμβάνει ασύδοτη προστασία από τις ΗΠΑ. Μια προστασία που η Πολωνία την χρησιμοποιεί ως ιερό δισκοπότηρο ασυδοσίας έναντι της ΕΕ.
Ο κλοιός που χτίζουν οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη ενάντια στην Ρωσία, μας συμπαρασύρει σε μια ενδεχομένως επικίνδυνη ένταση που θα αναγκαστούμε κάποια στιγμή να πληρώσουμε.