NewsEdit Πώς γίνεται η παγκόσμια ανάπτυξη να τρέξει φέτος με 5,6% και του χρόνου με άλλο 4,5%, αλλά ταυτόχρονα η ανθρωπότητα να ετοιμάζεται να περάσει τον χειρότερο χειμώνα των τελευταίων χρόνων;
Του Γιάνννη Χατζηχρήστου
Πώς γίνεται το παγκόσμιο ΑΕΠ να κερδίζει ταχύτατα το χαμένο έδαφος της πανδημίας, αλλά ταυτόχρονα η περίφημη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, να περνά το χειρότερο έμφραγμα της περίπου εικοσαετούς ζωής της, στηριγμένη μόνο σε έναν προμηθευτή επεξεργαστών στην Ταϊβάν;
Πώς γίνεται η παγκόσμια δίψα για αγαθά να απογειώνεται, αλλά η διεθνής εφοδιαστική αλυσίδα να μποτιλιάρει σε λιμάνια, θάλασσες, αυτοκινητοδρόμους, τελωνεία και αποθήκες;
Πώς γίνεται η ζήτηση να επιστρέφει στα προ πανδημίας επίπεδα, αλλά η προσφορά να αδυνατεί, λέει, να την ικανοποιήσει;
Πώς γίνεται τα εργοστάσια του κόσμου στην ανατολική Ασία να δουλεύουν στο φουλ, αλλά τα δισεκατομμύρια αγαθά που παράγουν να δυσκολεύονται να φτάσουν στα ράφια και τις προθήκες της Δύσης;
Πώς γίνεται η Βρετανία να φιλοδοξεί να γίνει ξανά θαλασσοκράτειρα του Ειρηνικού και του Ινδικού, αλλά να μη βρίσκει νταλικέρηδες;
Πως γίνεται, ορέ κλεφτόπουλα, να έχει πέσει στην αγορά μέσα στο 20 και το 21 νέο ζεστό (αεράτο) χρήμα από τα κορονοϊοπακέτα ύψους πάνω από τα 24τρισ$ και ο παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου να λέει ότι υπάρχει έλλειμα 1,7τρισ$ στις επενδύσεις στο εμπόριο;
Πως γίνεται να “φαίνονται” στα 200 τρισ. ευρώ οι αποταμιεύσεις των νοικοκυριών διεθνώς λόγω των περιορισμών, αλλά να μην πρόκειται ωστόσο για πραγματική εξοικονόμηση χρημάτων από πολλούς, όταν καταγράφεται διεθνώς ένας στους δυο μικρομεσαίους να κινδυνεύει με αφανισμό;
Πως γίνεται φέτος, το 2021, να είναι μια από τις καλλίτερες χρονιές στην παραγωγή γεωργικών πρώτων υλών παγκόσμια (σιτηρά, ρυζι, καλαμπόκι, σογια κλπ) και οι συνεχιζόμενες προκλήσεις στις εφοδιαστικές αλυσίδες, η αυξημένη ζήτηση από τις μεγάλες αγορές και οι πολύ μικρές απώλειες στην παραγωγή (που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες), να απειλούν τους ευάλωτους πληθυσμούς σε όλο τον πλανήτη;
Ένα τοξικό μείγμα γεωπολιτικών συγκρούσεων, κλιματικής αλλαγής, ενεργειακής κρίσης ανευ προηγουμένου από κάτι κλειστές στρόφιγγες αερίου, και ο Covid-19 προκάλεσε την αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν, εκτός από την ενεργειακή επισφάλεια και χρόνια πείνα κατά 161 εκατομμύρια περισσότεροι τον τελευταίο χρόνο, ενώ 2,37 δισεκατομμύρια άνθρωποι -ένας στους τρεις στον πλανήτη- δεν είχαν πρόσβαση σε επαρκή τρόφιμα το 2020.
Με σχεδόν 41 εκατομμύρια ανθρώπους να κινδυνεύουν από υποσιτισμό, το επόμενο έτος θα μπορούσε να αποδειχθεί επικίνδυνο σημείο καμπής για την παγκόσμια ευημερία και σταθερότητα με εξεγέρσεις που θα κάνουν την Αραβική Άνοιξη να μοιάζει με ειρηνική διαδήλωση οικολόγων στο Σύνταγμα…
Πως γίνεται να αποσύρεται από παντού, και από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία πλέον, το σετάκι των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για όλα τα πιο πάνω παράλογα, αλλά εδώ να μας απασχολεί ποιος νεοφιλελέ “πρόεδρος” θα ηγηθεί σε ένα φάντασμα-κόμμα που όλα τα πιο πάνω τα αποδέχτηκε ως φυσικά φαινόμενα να επισυμβούν, από την εποχή του Σημίτη και μετά;
Και επειδή σχεδόν όλα τα άρθρα που διαβάζω σε όλα αυτά τα αντιφατικά και πρωτόγνωρα μένουν μόνο στην “δημοσιογραφική” περιγραφή των αποτελεσμάτων (οι “διαπιστωσάκηδες”…) και ποτέ δεν αγγίζουν οτιδήποτε επί των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ αιτιών της κρίσης προσφοράς και ζήτησης (που ξεκίνησε το 18…) κάποιος θα πρέπει επιτέλους να πει και καμιά αλήθεια:
Την απορρύθμιση των αγορών την έχει προκαλέσει, από την μια, η συνεχιζόμενη υπερσυσσώρευση χρήματος ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ σε ιδιαίτερα επικερδή παίγνια του καζινο-καπιταλισμού (ΚΑΙ στα λεγόμενα commodities ως έκφραση ενός μοντέρνου μαυροαγοριτισμού) αλλά και η συνεχιζόμενη δυσπιστία των ίδιων των τζογαδόρων στο ίδιο το παιχνίδι που παίζουν συστηματικά, φουσκώνοντας όλο και περισσότερο μια φούσκα με τοξικά τραπεζικά προϊόντα από τα κάθε λογής δάνεια.
Δεν τα κλείνετε καλλίτερα τα μαγαζιά να πάμε να φτιάξουμε τίποτα άλλα, που να μην δουλεύουν τον κόσμο, λέω εγώ;
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook