ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Μετά τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά στο Κερατσίνι διεξήχθησαν αρκετές δημοσκοπήσεις για διάφορα μέσα ενημέρωσης και όλες κατέληξαν στο ίδιο αποτέλεσμα: τα [δημοσκοπικά] ποσοστά της Χρυσής Αυγής μειώνονται σημαντικά από την κλίμακα του 10-14% που τα συναντούσαμε πριν το καταλυτικό αυτό γεγονός.
Οι δημοσκόποι διαπιστώνουν κάτι ακόμα: από τη στιγμή που με βάση το πόρισμα του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ξεκίνησαν οι συλλήψεις βουλευτών του κόμματος, οι οποίες οδήγησαν σε προφυλακίσεις και σε διαβιβαστικά προς τη Βουλή για την άρση ασυλίας άλλων, τα [δημοσκοπικά] ποσοστά της Χρυσής Αυγής δεν μειώνονται περαιτέρω ή, σε ορισμένες μετρήσεις, μειώνονται ελάχιστα.
Εάν επιχειρήσει κανείς ένα συνδυαστικό συμπέρασμα διαπιστώνει ότι η Χρυσή Αυγή:
Πρώτον, παραμένει τρίτο κόμμα και,
Δεύτερον, διατηρεί [πάντοτε δημοσκοπικά] περίπου το ποσοστό που συγκέντρωσε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012.
Οι δημοσκόποι παραδέχονται επίσης ότι ένας σημαντικός αριθμός πολιτών που προσεγγίζονται για να ερωτηθούν στις έρευνες κοινής γνώμης ή κλείνουν το τηλέφωνο, ή, πιθανώς, απαντούν φοβικά, υπό το κράτος των ραγδαίων εξελίξεων. Είναι, δηλαδή, όπως λένε, πιθανό, κάποιοι εξ αυτών να φοβούνται να δηλώσουν ότι σκοπεύουν να ψηφίσουν Χρυσή Αυγή και προτιμούν να παραπλανήσουν τον ερευνητή.
Ακόμα, επισημαίνουν ότι ανιχνεύεται μετακίνηση πρώην ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής προς το “πάρκινγκ” (ψηφοφόροι εν αναμονή)της περιοχής της αδιευκρίνιστης ψήφου, ήτοι των αναποφάσιστων ή όσων δηλώνων Δεν Ξέρω’/Δεν Απαντώ. Το τελευταίο επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι τόσο η ΝΔ -ως πολιτικά όμορο κόμμα-, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ -ως εκφραστής της αντιμνημονιακής τάσης- δεν εμφανίζουν αξιοσημείωτη αύξηση των [δημοσκοπικών] ποσοστών τους.
Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα περισσότερο ανησυχητικό.
Σε όλες τις έρευνες κοινής γνώμης πολιτικοί και αναλυτές επισημαίνουν την πλειοψηφική τάση και υποτιμούν την μειοψηφική καταγραφή. Δηλαδή:
– Επισημαίνεται ότι περίπου το 70% (σε κάποιες μετρήσεις ακόμα και το 80%) των ερωτηθέντων θεωρούν την Χρυσή Αυγή “εγκληματική οργάνωση”
– Επισημαίνεται ότι περίπου το 75-80% την αντιμετωπίζουν ως “φασιστικό κόμμα”
– Επισημαίνεται ότι περίπου το 60-70% την θεωρούν επικίνδυνη για το δημοκρατικό πολίτευμα.
Εάν, όμως, διαβάσει κανείς τις δημοσκοπήσεις …ανάποδα διαπιστώνει ότι 2 έως 3 πολίτες ή αποφεύγουν να απαντήσουν στα παραπάνω ερωτήματα, ή ΔΕΝ θεωρούν τη Χρυσή Αυγή ναζιστικό-φασιστικό κόμμα, εγκληματική οργάνωση και επικίνδυνη για τη Δημοκρατία.
Άρα, παρά τη συγκλονιστική (πολιτική) δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και τον καταιγισμό των αποκαλύψεων για τον πολιτικό και ποινικό υπόκοσμο της Χρυσής Αυγής περίπου ένας στους τέσσερις πολίτες ή δεν της καταλογίζει ευθύνες, ή δεν πείθεται, ή, ακόμα, αδιαφορεί. Αυτό είναι ένα μεγάλο “κρυφό” ποσοστό!
Αυτή η …ανάποδη ανάγνωση αποκαλύπτει μία εξαιρετικώς επικίνδυνη διάσταση που ίσως υποκρύπτει μεταστροφή μερίδας του εκλογικού σώματος σε εξαιρετικά ακραίες λογικές.
Ενώ, λοιπόν, η ΝΔ επιχειρεί να ταυτίσει την Αριστερά με τον εξτρεμισμό του “άλλου άκρου”, ένα κομμάτι της κοινωνίας εμφανίζεται ανεκτικό στον εγκληματικό ακροδεξιό εξτρεμισμό.
Τι συμβαίνει; Είχαμε κάποια υπολανθάνουσα φασίζουσα συμπεριφορά μερίδας συμπολιτών μας που αναδύθηκε στην επιφάνεια των ημερών; Δεν πείθονται κάποιοι από τα “υγιή” (;) αντανακλαστικά” του θεσμικού συστήματος πολιτικής και Δικαιοσύνης και ιδιαίτερα από τους χειρισμούς της κυβέρνησης; Είναι τόσο βαθιά, πλέον, η οργή για την εξαθλίωση της πολιτικής της λιτότητας και την ατιμωρησία βασικών παικτών του παλαιοκομματικού συστήματος;
Ίσως όλα αυτά μαζί. Η ουσία είναι πως η ανάγνωση των δημοσκοπήσεων δεν γίνεται ολοκληρωμένα αλλά υποκύπτει στην επικοινωνιακή ανάγκη της συγκυρίας.
Η δε θεωρία των δύο άκρων, τελικά, ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό την αναγνώριση και πιστοποίηση της εγκληματικής διάστασης της Χρυσής Αυγής.
Όταν, δηλαδή, καταφανώς, η ταύτιση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του ΚΚΕ με ακραία στοιχεία που εμφανίστηκαν από το περιθώριο και όχι από την καρδιά των μαζικών κινημάτων (ίσως και με παρακρατική ή άλλη αμφιβόλου προέλευσης κουκούλα) γίνεται για κομματικούς και επικοινωνιακούς λόγους, κάποιοι άλλοι που δεν θέλουν να πιστέψουν ότι οι “ρομπέν” της Χρυσής Αυγής δεν είναι τίποτε περισσότερο από υπόκοσμος, νομίζουν ότι βρίσκουν λογικά επιχειρήματα.
Υ.Γ Γιατί επιχαίρουν κάποιοι όταν βρίσκουν [δημοσκοπικά] τη Χρυσή Αυγή στο 7%; Ξεχνούν ότι αυτό περίπου ήταν το ποσοστό της τον Ιούνιο του 2012; Ξεχνούν ότι κρατά στις δημοσκοπήσεις το εκλογικό της ποσοστό όταν τα άλλα κόμματα υπολλείπονται [δημοσκοπικά] εκείνων που συγκέντρωσαν πριν 15 μήνες; Εάν οι φασίστες δημιουργούν, μετά όσα συνέβησαν, δημοσκοπική βάση στο εκλογικό τους ποσοστό ποιος προεξοφλεί ότι δεν θα επιτύχουν μεγαλύτερο οψέποτε γίνουν εκλογές; Και, τότε;
Συμπέρασμα: εφόσον η κυβέρνηση συνεχίζει να υποτιμά τα κοινωνικά, οικονομικά, θεσμικά και πολιτικά αίτια της ανόδου του φασισμού αντί να τον πολεμά απλώς τον καθυστερεί. Ας κοιτάξουν προς το Παρίσι. Η Μαρί Λεπέν και το Front Nationale, μια εκλεπτυσμένη και πονηρή εκδοχή της Χρυσής Αυγής, βρίσκονται στην πρώτη θέση των μετρήσεων…