Ως γονείς παροτρύνουμε τα παιδιά να τρώνε πιο υγιεινά λέγοντας διάφορα πράγματα….τα οποία όσο καλοπροαίρετα κι αν είναι «μεταφράζονται αρνητικά» από τα παιδιά και έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Δείτε λοιπόν τα 10 πιο συχνά «τσιτάτα» των γονιών προς τα παιδιά, πως αυτά τα μεταφράζουν και τι θα ήταν καλύτερο να έλεγαν οι γονείς.
‘Κοίτα, η αδερφή σου, αδερφός σου, ξάδερφος, φίλος) τρώει, γιατί όχι εσύ?’.
Μετάφραση: ‘ Είναι καλύτερος από εμένα’.
Καλύτερο: ‘Ξέρω πως θα το πετύχεις γλυκιέ μου. Χρειάζεται χρόνος –και πολλές γεύσεις- για να σου αρέσουν τα νέα φαγητά’.
Επιχείρημα: Αντί να δημιουργούμε αισθήματα κατωτερότητας, να ενισχύουμε την αυτοπεποίθησή του ότι κάποια στιγμή θα μπορεί και θα θέλει να φάει ένα συγκεκριμένο φαγητό.
‘Σου αρέσουν τα ακτινίδια/φράουλες/μπανάνες με τυρί- έχεις τόσο περίεργο γούστο’.
Μετάφραση: ‘Θα ξεφύγω ποτέ από αυτό το περίεργο γούστο?’.
Καλύτερα: ‘Μη δίνεις σημασία στις ιδιαίτερες προτιμήσεις σου. Όλοι έχουν κάτι τέτοιο, απόλαυσε το φαγητό σου’.
Επιχείρημα: Μην κατηγοριοποιούμε τα παιδιά ως ‘ιδιόρρυθμα στο φαγητό’ γιατί κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό στάδιο της ανάπτυξης και επίσης οι ‘ετικέτες’ μένουν…
‘Για τελευταία φορά, δεν θα φας παγωτό’.
Μετάφραση: Δεν θα φάω παγωτό ξανά!!
Καλύτερο: ‘Δεν μπορείς να φας φαγητό τώρα γιατί σε λίγο θα φάμε το μεσημεριανό. Θα φας παγωτό κάποια άλλη στιγμή μέσα στην εβδομάδα’.
Επιχείρημα: Τα παιδιά δέχονται ευκολότερα το ‘όχι’ όταν ξέρουν γιατί δεν μπορούν να έχουν κάτι και πότε θα το έχουν πάλι.
4.’ Δεν έφαγες αρκετά. Μερικές κουταλιές ακόμη και μετά μπορείς να σηκωθείς από το τραπέζι’.
Μετάφραση: Η μαμά/ο μπαμπάς νοιάζονται περισσότερο για το άδειο πιάτο παρά για το τι αισθάνομαι….
Καλύτερο: ‘Ελπίζω να έφαγες αρκετά γιατί το επόμενο γεύμα θα είναι μετά από 2,3 ώρες’.
Επιχείρημα: Όταν τα παιδιά τρώνε κατόπιν εντολής, δεν μαθαίνουν να ελέγχουν αποτελεσματικά την πείνα τους (καμιά φορά πρέπει να τα αφήσουμε να πεινάσουν).
5.‘Αν φας τα λαχανικά σου, θα έχει γλυκό’.
Μετάφραση: ‘Ανυπομονώ για τη μέρα που δεν θα χρειαστεί να φάω τα λαχανικά μου και θα φάω κατευθείαν το γλυκό’.
Καλύτερο: Αντί να γκρινιάζουμε και να επιβραβεύουμε την προσπάθεια να φάνε τα παιδιά λαχανικά, να τα προσφέρουμε συχνότερα και να επιλέγουμε έστω τα πιο εύγεστα.
Επιχείρημα: Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν μόνο την επιβράβευση και δεν μαθαίνουν ‘τι πρέπει να τρώνε’.
6. ‘Ωραία τα κατάφερες (σε περίπτωση που τρώνε περισσότερο από το συνηθισμένο)’.
Μετάφραση: Η μαμά και ο μπαμπάς είναι περήφανοι για εμένα όταν τρώω περισσότερο ή τελειώνω το πιάτο μου.
Καλύτερο:’ Κάνεις πολύ καλά όταν ακούς την κοιλίτσα σου’.
Επιχείρημα: Με την επιβράβευση δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στην ποσότητα και όχι στην όρεξη που πιθανόν να αλλάζει κάθε φορά.
7. ‘Να το φας , σου κάνει καλό’
Μετάφραση: ‘ Είναι χάλια’
Καλύτερο: ‘ Αυτό είναι πολύ καλό και μοιάζει με εκείνο …που σου αρέσει’.
Επιχείρημα: Οι μελέτες δείχνουν ότι η γεύση καθορίζει τις προτιμήσεις των παιδιών και αυτά θέλουν περισσότερες πληροφορίες για ένα νέο είδος.
8. ‘ Αν συμπεριφερθείς καλά, θα έχεις μπιστότο’, ή ‘Αν δεν σταματήσεις δεν θα έχεις παγωτό το βράδυ’.
Μετάφραση: ‘Κάθε φορά που είμαι καλός, θα έχω ανταμοιβή’!
Καλύτερο: Ας αφήσουμε τα παιδιά να μάθουν τις συνέπειες της κακής συμπεριφοράς τους στην ώρα τους κι ας αφήσουμε το φαγητό εκτός.
Επιχείρημα: Ας σκεφτούμε τις μακροχρόνιες συνέπειες της συνεχούς ανταμοιβής με φαγητό, γλυκό κτλ. Έρευνες δείχνουν ότι ενήλικες με αναμνήσεις ανταμοιβής και τιμωρίας με αντικείμενο το φαγητό είναι πιο επιρρεπείς στο φαγητό και στη δίαιτα αντιστοίχως.
9. “Δεν πρέπει να τρώμε συχνά αυτό το φαγητό γιατί δεν είναι καλό για εσένα”
Μετάφραση: ‘ Μου αρέσουν όλα τα κακά (κακό = ευχαρίστηση)’.
Καλύτερο: ‘ Η τούρτα/κέικ δεν είναι για όλες τις ώρες. Θα φάμε το Σ/Κ στο πάρτι του φίλου σου’.
Επιχείρημα: Κατατάσσοντας τις τροφές σε καλές και κακές κριτικάρουμε συνεχώς το φαγητό. Αντίθετα, πρέπει να μαθαίνουμε στα παιδιά ότι όλες οι τροφές εντάσσονται σε μια ισορροπημένη δίαιτα που βασίζεται στην περιοδικότητα.
10. ‘Δεν σου αρέσει το φαγητό? Να σου κάνω κάτι άλλο’?
Μετάφραση: Δεν χρειάζεται να πειραματίζομαι με το φαγητό μου. Η μαμά ή ο μπαμπάς θα μου κάνουν πάντοτε τα αγαπημένα μου!.
Καλύτερο: Θα έχεις το ίδιο φαγητό και το βράδυ, κάποιες φορές θα έχεις τα αγαπημένα σου κάποιες άλλες θα έχουν οι άλλοι τα αγαπημένα τους.’.
Επιχείρημα: Το οικογενειακό τραπέζι βοηθά τα παιδιά να αποδέχονται μεγαλύτερη ποικιλία τροφών μακροπρόθεσμα.
Μήπως όλες οι παραπάνω προτάσεις σας φαίνονται αληθινές και τις έχετε ήδη πει?