Μία από τις σημαντικότερες πρωταγωνίστριες του ελληνικού θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου, η Αντιγόνη Βαλάκου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών. Η σπουδαία και «ακριβή» θεατρίνα, υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το σανίδι σε μια καλλιτεχνική πορεία, που μετρά μόνο επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις.
Σεμνή, αξιοπρεπής, με τεράστιο ρεπερτόριο, που καλύπτει 60 χρόνια πορείας στο ελληνικό θέατρο, η Αντιγόνη Βαλάκου έσβησε χθες στον Ευαγγελισμό που νοσηλευόταν εδώ και μια εβδομάδα.
Ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας στον ‘Αμλετ το 1955, της ‘Αννας Φρανκ που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της Ηλέκτρας σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, με πιο πρόσφατες την Ρόουζ στο ομώνυμο έργο του Μάρτιν Σέρμαν (2000) και την θρυλική Μαντάμ Φλο που υποδύθηκε στο Αγγέλων Βήμα (2011) υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιώργου Καραμίχου κι αποτέλεσε το κύκνειο άσμα της.
Γεννημένη στην Καβάλα το 1930, η Αντιγόνη Βαλάκου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα σε ηλικία 16 ετών. Το πάθος της για την υποκριτική ήταν τόσο μεγάλο που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων τάξεων του εξατάξιου Γυμνασίου, φοίτησε παράλληλα και στο «Θεατρικό Σπουδαστήριο» του Βασίλη Ρώτα. Ταυτόχρονα εμφανίζεται στη σκηνή με το θίασο του «Ρεαλιστικού Θεάτρου» του Αιμίλιου Βεάκη (1946) στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Νότη Περγιάλη ως Τριανταφυλλιά. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το θίασο της Κατερίνας και αργότερα με το θίασο Μανωλίδου – Αρώνη – Χατζίσκου (1951 – 1952) όπου και διακρίθηκε ως «ενζενί».
Τα επόμενα χρόνια προσλήφθηκε από το Εθνικό Θέατρο στο οποίο και υποδύθηκε πρωτεύοντες ρόλους στο «Χειμωνιάτικο παραμύθι» του Σαίξπηρ (ως Περντίτα), στο «Δρόμο του ποταμού» του Μόργκαν (ως Βαλερί Μπάρτον), στο “‘Ανθρωπος του διαβόλου” του Μπέρναρντ Σο (ως Εσση) και στην «Κολόμπ» του Ανούιγ (ως Κολόμπ). Το 1955, συνεργαζόμενη με το Θέατρο Εθνικού Κήπου, υποδύθηκε την Οφηλία στον «Αμλετ» του Σαίξπηρ.