Βέβαια η Κύπρος δεν έχει γίνει δεκτή στο ΝΑΤΟ εξαιτίας του βέτο από την Άγκυρα, οπότε δεν έχει απολύτως και καμία δέσμευση. Ταυτόχρονα η οικονομία της Κύπρου σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με τα κεφάλαια και τις δραστηριότητες των Ρώσων. Οπότε πως να αρνηθεί;
Από την άλλη η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο γνωρίζει ότι αν η Μόσχα αποκτήσει αβύθιστη αεροπορική βάση αλλάζει τα γεωστρατηγικά δεδομένα. Το Βερολίνο θέλει συνεργασία με τη Μόσχα αλλά όχι την ενδυνάμωση του.
Με τα δεδομένα αυτά ο δυτικός Τύπος έχει εξαπολύσει μπαράζ δημοσιευμάτων που εκφράζουν υπό μορφής αμυντικής ανάλυσης τους κινδύνους που εγκυμονεί για τη Λευκωσία το να επιτρέψουν στους Ρώσους στρατιωτικούς να χρησιμοποιούν το λιμάνι της Λεμεσού και την αεροπορική βάση της Πάφου. Και παρόλο που γίνεται λόγος μόνο για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, οι νατοϊκοί αναλυτές ήδη εκφράζουν ανησυχία για τη μη υπογραμμένη ακόμη συμφωνία.
Όπως φαίνεται και από κάποια πρόσφατα δημοσιεύματα του κυπριακού Τύπου, οι υπουργοί Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Κυπριακής Δημοκρατίας Σεργκέι Σοϊγκού και Φώτης Φωτίου διεξήγαν συνομιλίες κατά τη διάρκεια των τελευταίων εννέα μηνών. Και το αποτέλεσμά τους ήταν ακριβώς η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Κυπριακής Δημοκρατίας να παρέχει στα ρωσικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη τη δυνατότητα χρήσης του λιμανιού της Λεμεσού και της αεροπορικής βάσης «Ανδρέας Παπανδρέου» της Πάφου, σε περίπτωση ανάγκης.
Όπως διευκρίνισε ο κ. Φωτίου, αυτό το βήμα αποτελεί απόδειξη της ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ της Μόσχας και της Λευκωσίας. Ο υπουργός Άμυνας τόνισε επίσης ότι η Ρωσία θα χρησιμοποιεί την αεροπορική βάση και το λιμάνι αποκλειστικά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και για ανθρωπιστικές αποστολές. Και δεν θα επιτραπεί στους Ρώσους στρατιωτικούς να χρησιμοποιούν τις αποθήκες του λιμανιού και της αεροπορικής βάσης.
Παρόλο που η εν λόγω συμφωνία παρέχει στην Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό της Ρωσίας πολύ περιορισμένες δυνατότητες και ακόμη δεν έχει ούτε καν υπογραφεί η σχετική συμφωνία, ορισμένοι αναλυτές την έχουν ήδη αξιολογήσει ως αποτέλεσμα της χρήσης από τη Μόσχα «ήπιων διπλωματικών μεθόδων».
Με άλλα λόγια, η Ρωσία χρησιμοποιεί έναντι της Κύπρου την περιβόητη soft power – «ήπια ισχύ» – για τη δημιουργία στο νησί δικού της στρατιωτικού προγεφυρώματος. Σε όλη αυτή την κατάσταση φαίνονται ξεκάθαρα …«ίχνη ριψοκίνδυνου τυχοδιωκτισμού», στον οποίο έχουν προχωρήσει η Λευκωσία και η Μόσχα, υποστηρίζει ο Μπόρις Κάλνικι σε δημοσίευμά του στη γερμανική γνωστού κύρους εφημερίδα Die Welt.
Βέβαια δεν είναι το Βερολίνο που βοηθάει την Κυπριακή οικονομία να ξαναστηθεί στα πόδια της ,ούτε αποτελεί την ελπίδα των Κυπρίων για ένα καλύτερο αύριο.
Ωστόσο εκφέρει άποψη.
Είναι σαφές ότι τέτοιου είδους συμφωνίες δεν αρέσουν σε πολλούς να προχωρά η Κύπρος.
Ενδέχεται να ασκήσουν πιέσεις στη Λευκωσία μέσω της Ε.Ε.
Δυτικοί αναλυτές δεν κρύβουν την ανησυχία τους ότι ότι ακόμη και η απλή δυνατότητα ανεφοδιασμού στην Κύπρο των αεροπλάνων με καύσιμα και αναπλήρωσης των εφοδίων των πλοίων διευρύνει σημαντικά το επιχειρησιακό δυναμικό της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας.
Βέβαια το θέμα είναι ποιες από τις χώρες που εκφράζουν αντίδραση έχουν βοηθήσει στο παρελθόν αυτό το μαρτυρικό νησί και ποιοι θα συνδράμουν σήμερα στην οικονομία της;
Τέλος με μία τέτοια συμφωνία η Λευκωσία με τη Μόσχα θα θωρακιστεί και αμυντικά η Κύπρος. Βέβαια θα είναι οξύμωρο σε ένα νησί να διαθέτει βάση η Αγγλία και η Ρωσία.