Newsroom Team Η κεντροαριστερή κυβέρνηση των Αλμπέρτο Φερνάντεζ και Κριστίνα Κίρχνερ υπέστη σημαντική ήττα στις ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές της Κυριακής 14/11. Σε 15 από τις 24 περιφέρειες έχασαν από τη δεξιά συμμαχία του ακραίου νεοφιλελεύθερου πρώην προέδρου Μάκρι. Εκτός από την απώλεια τόσο της πόλης όσο και της ευρύτερης περιφέρειας της πρωτεύουσας Μπουένος Άιρες, ο κυβερνητικός συνασπισμός έχασε και την πλειοψηφία στη Γερουσία.
Το αποτέλεσμα σηματοδοτεί την πρώτη φορά από το τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας του Βιντέλα (1976-1983) που οι δυνάμεις των Περονιστών χάνουν την επαρχία του Μπουένος Άιρες και τη Γερουσία. Δεν είναι δύσκολο να βρεθούν οι αιτίες για την αυξανόμενη απογοήτευση απέναντι στην κυβέρνηση. Το παρατεταμένο lockdown σήμαινε ότι δεκάδες χιλιάδες επισφαλείς εργαζόμενοι έμειναν χωρίς εισόδημα. Στην αρχή, η κυβέρνηση πρόσφερε έκτακτες αποζημιώσεις για τις πιο φτωχές οικογένειες, αλλά αυτό πάγωσε προς τα τέλη του 2020. Αντίθετα, η κυβέρνηση έστειλε χρήματα στους ιμπεριαλιστές πιστωτές, καθώς άνοιξε νέες διαπραγματεύσεις με το ΔΝΤ με την ελπίδα να αναχρηματοδοτήσει το χρέος.
Οι πραγματικοί μισθοί βυθίζονται από το 2015. Ο Φερνάντεζ ήρθε στην εξουσία με υποσχέσεις να αντιστρέψει την πτωτική τάση, αλλά συνέχισε σε μεγάλο βαθμό τις πολιτικές του Μάκρι. Οι τιμές των τροφίμων, των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και των βασικών αγαθών συνεχίζουν να αυξάνονται. Τον περασμένο χρόνο, ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 50% και η υποτίμηση του νομίσματος (πέσο) συνεχίζεται. Ενώ πάνω από το 40% του πληθυσμού ζει στην φτώχεια, η κυβέρνηση εφάρμοσε πολιτικές λιτότητας, περικόπτοντας τις συντάξεις και τους μισθούς.
Παρόλα αυτά ούτε οι επιδόσεις του δεξιού συνασπισμού δεν ήταν καλές, αφού παρά την πρώτη θέση είχε απώλειες, έχασε μεγάλα ποσοστά ψήφων από τον νεοσχηματισμένο ακροδεξιό, τραμπικού τύπου σχηματισμό Libertad Avanza (Η Ελευθερία Προχωρά) σε σημαντικές περιφέρειες, όπως αυτή του Μπουένος Άιρες, όπου πήρε 17%.
Πραγματικά εντυπωσιακή είναι η επίδοση των δυνάμεων του Ενοποιημένου Μετώπου της Αριστεράς και των Εργαζομένων (FIT-U). Το FIT-U είναι ένας εκλογικός συνασπισμός τεσσάρων τροτσκιστικών οργανώσεων του Κόμματος Σοσιαλιστών Εργατών (PTS), του Εργατικού Κόμματος (PO), της Σοσιαλιστικής Αριστεράς (IS) και του Εργατικού Σοσιαλιστικού Κινήματος (MST). Δημιουργήθηκε το 2011 προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα αντιδραστικό εκλογικό νομοθέτημα που είχε σαν στόχο τον αποκλεισμό μικρότερων κομμάτων.
Με 1.373.548 ψήφους σε όλη τη χώρα ή 5,91 % από τα 24 εκ. άτομα που ψήφισαν, το FIT-U πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα από την ίδρυσή του και καταγράφεται σαν τρίτη δύναμη (παρά τη μεγάλη απόσταση από τα δύο αστικά κόμματα). Τέσσερις τροτσκιστές έχουν εκλεγεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων, την Κάτω Βουλή του Κογκρέσου: Ο Νικόλας ντε Κάνιο, η Ρομίνα ντελ Πλα, η Μίριαμ Μπρέγκμαν και ο Αλεχάνδρο Βίλκα (ο πρώτος αυτόχθονας που εκλέγεται). Δεκάδες επίσης εκλέχθηκαν σε επαρχιακά νομοθετικά σώματα και δημοτικά συμβούλια. Το FIT-U πέτυχε τα καλύτερα αποτελέσματά του στην επαρχία του Μπουένος Άιρες (6,81%), την πόλη του Μπουένος Άιρες (7,76%), το Χουχούι (25,1%), το Τσουμπούτ (8,54%) και το Νεκουέν (8,19%). Το FIT-U έχει εκλεγμένους (έστω ως αναπληρωτές) από το 2011 — παίρνουν μόνο μισθό εργαζομένων και δωρίζουν περισσότερο από το 80% των μισθών τους σε απεργιακό ταμείο. Αυτοί οι βουλευτές των εργαζομένων βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κάθε αγώνα και συχνά προσάγονται ή και χτυπιούνται από τις σφαίρες από καουτσούκ και τα δακρυγόνα που εκτοξεύει η αστυνομία στους εργαζόμενους στις διαδηλώσεις.
Το FIT-U είχε πολιτική πλατφόρμα που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης: Απαιτεί την απαλλοτρίωση των εργαστηρίων που παράγουν εμβόλια και την κατάργηση των πατεντών. Για την καταπολέμηση της ανεργίας, απαιτεί μια 6ωρη εργάσιμη ημέρα χωρίς καμία απώλεια μισθού, για λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους. Άμεση διακοπή των πληρωμών για το εξωτερικό χρέος και δραστική αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, με υποψηφίους που ήταν για δεκαετίες στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων. Κυρίως οι οργανώσεις της FIT-U έχουν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλους τους σημαντικούς αγώνες των εργαζομένων τις τελευταίες δυο δεκαετίες στην Αργεντινή (κατάληψη εργοστασίου Ζανόν, απεργία PepsiCo, κατάληψη εργοστασίου Donnelly, καταλήψεις γης από ακτήμονες).
Πληροφορίες από: okde.gr