Η αναφορά του Ευάγγελου Βενιζέλου περί “πέμπτης φάλαγγας” που υπονομεύει το ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο και οι επισημάνσεις του ότι δεν θα δεχθεί εκβιασμούς ενόψει ανασχηματισμού προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση και ανέδειξαν το σοβαρό πρόβλημα πολιτικών και προσωπικών σχέσεων που αυτή τη στιγμή φαίνεται δύσκολο να αντιμετωπισθεί και προκαλεί κλονισμό στην κυβέρνηση.
Ο κ. Βενιζέλος εκτιμά πως γίνεται αντικείμενο έντονης αμφισβήτησης από εκείνους που θέλουν να στρέψουν το ΠΑΣΟΚ και την Ελιά προς τα αριστερά και επικαλούνται την ανάγκη συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ομιλία του ενώπιον των υποψηφίων ευρωβουλευτών της Ελιάς ήταν σαφής:
«Ήταν αντίξοες οι συνθήκες γιατί η επίθεση φθοράς κατά του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης, ήταν ο κοινός παρανομαστής της στάσης όλων σχεδόν των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Αλλά σ’ έναν μεγάλο βαθμό και αυτού που λέγεται επικοινωνιακό σύστημα.
Υπήρχε και η πέμπτη φάλαγγα, που δεν πρέπει να την ξεχάσουμε. Η πέμπτη φάλαγγα, ανάμεσα σ’ αυτούς που δηλώνουν ότι ανήκουν στην παράταξη. Αλλά, ξέρετε, αυτό πρέπει ν’ αποδεικνύεται κάθε φορά στην πράξη με εντιμότητα και ειλικρίνεια και διαφάνεια. Γιατί και η αδράνεια είναι πέμπτη φάλαγγα. Και η παθητικότητα είναι πέμπτη φάλαγγα. Και η αμφιθυμία είναι πέμπτη φάλαγγα. Και κυρίως η συνειδητή υπονόμευση, με ταπεινά ελατήρια.
Γιατί, τι είναι πιο ταπεινό ως ελατήριο από το να μη λογαριάζεις τη χώρα, την οικονομία, την κοινωνία, τον πολίτη, την παράταξη και την αξιοπρέπειά της για να υπηρετήσεις έναν δικό σου, μικρό, προσωπικό ή παρεϊστικο στόχο;»
Και βάζοντας στο στόχαστρο όσους «παπανδρεϊκούς» βουλευτές και στελέχη προτάσσουν το ΠΑΣΟΚ και τάσσονται κατά της Ελιάς, είπε:
«Κι έτσι, άνοιξε, ελπίζω θα κλείσει πολύ γρήγορα, μια ανιστόρητη συζήτηση, μια δήθεν ΠΑΣΟΚοκεντρική προσέγγιση και μια αντίθετα, ευρύτερη παραταξιακή κεντροαριστερή προσέγγιση. Αυτό προσβάλλει αν μη τι άλλο τη μνήμη της παράταξης, τη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου που ανέδειξε εξαρχής το ΠΑΣΟΚ ως κίνημα, ως εκφραστή της ευρύτερης παράταξης που δε δίστασε ποτέ, ακόμη και τις πιο ισχυρές και άνετες στιγμές του ΠΑΣΟΚ, να μιλήσει για δημοκρατική συμπαράταξη και για αλληλεγγύη των γενεών.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν αυτός που έφερε στο ΠΑΣΟΚ ανθρώπους που τον κατήγγειλαν, που διαφώνησαν μαζί του, που ενώ ήταν κορυφαίοι υπουργοί έκαναν τα δικά τους κόμματα, όπως ο κ. Γεράσιμος Αρσένης. Είναι αυτός που έφερε στο ΠΑΣΟΚ το Γεώργιο Μαύρο, τον Ιωάννη Ζίγδη, το Μάρκο Βαφειάδη, τον Αντώνη Μπριλλάκη, το Μανώλη Γλέζο της ΠΑΣΟΚικής εποχής..
Αλλά μήπως έτσι δεν ήρθαν στο ΠΑΣΟΚ κάποια στιγμή σημαντικές προσωπικότητες; Η Μαρία Δαμανάκη και κάποια στιγμή αργότερα ο Μίμης Ανδρουλάκης;
Μήπως το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2004, δεν είναι αυτό που έκανε την επιλογή να τιμήσει με θέσεις βουλευτών Επικρατείας πολιτικές προσωπικότητες του νεοφιλελεύθερου και του συντηρητικού χώρου όπως ο Στέφανος Μάνος και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος; Πότε ήταν περίκλειστο το ΠΑΣΟΚ; Πότε δεν είχε πολυσυλλεκτικά, παραταξιακά ευρύτερα χαρακτηριστικά;»
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καταλογίζει σε αυτά τα στελέχη ότι υπονόμευσαν το κόμμα στην προεκλογική περίοδο, δεν έκαναν καμμία προσπάθεια να στηρίξουν το εγχείρημα της Ελιάς και της ενιαίας κεντροαριστεράς και ότι τον αμφισβητούν γιατί θέλουν να εκβιάσουν μια θέση στην κυβέρνηση.
Το είπε εξάλλου ξεκάθαρα, για να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία:
«Δε θα δεχθώ όμως κανένα εκβιασμό άμεσο ή έμμεσο σε σχέση με τον ανασχηματισμό και την επιλογή των στελεχών που θ’ απασχοληθούν στην κυβέρνηση για τον ευρύτερο κρατικό μηχανισμό. Και κανείς μα κανείς δε θ’ αποφύγει την αξιολόγηση, κρύβοντας την ανεπάρκειά του πίσω από όψιμες, δήθεν αριστερές ευαισθησίες».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έστειλε καθαρό προειδοποιητικό μήνυμα και στον Γιώργο Παπανδρέου, τον οποίο εμμέσως κατηγόρησε ότι επεδίωξε την καταστροφή του ΠΑΣΟΚ.
«Κάποιοι περίμεναν την καταστροφή. Την επεδίωξαν. Προσευχήθηκαν γι’ αυτήν. Επένδυσαν σ’ αυτήν, στρεφόμενοι κατά της σταθερότητας της χώρας και της παράταξης. Και νομίζω ότι τώρα μπορούν να διαβάσουν την πραγματικότητα, να τη συνειδητοποιήσουν και κυρίως έχουν την υποχρέωση να σεβαστούν τους πολίτες που στάθηκαν δίπλα μας όρθιοι, για να σταθεί όρθια η παράταξη, όρθια η χώρα».
Πηγή: Π http://www.iefimerida.gr/node/158242#ixzz33qZkLE3v