“Η ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ Η ΞΑΝΑ ΕΚΛΟΓΕΣ”, ΛΕΕΙ Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Πρόσθετους πονοκεφάλους προκαλούν στον Αλέξη Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εκείνα τα στελέχη που καθημερινά, πλέον, εμφανίζονται να διαφωνούν με το άνοιγμα προς το κέντρο και την αναζήτηση κυβερνητικών συμμαχιών στον χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς. «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δώσει το βάρος στις κοινωνικές συμμαχίες και όχι στη συμπόρευση με τμήμα του μνημονιακού κοινοβουλευτικού συστήματος, το οποίο προσπαθεί να πλασαριστεί ως ”προοδευτική, εναλλακτική λύση”», αναφέρει σε άρθρο του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία ο Γιάννης Μηλιός και δίνει το στίγμα μιας ομάδας στελεχών που παρότι διαφωνούν σε αρκετά μεταξύ τους συγκλίνουν στη δημιουργία αναχωμάτων σε μια πιθανή συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ ή με στελέχη της Ελιάς, του ΠΑΣΟΚ ή του Ποταμιού.
Αναφερόμενος στις δυνάμει πολιτικές συμμαχίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής χτυπάει «καμπανάκι» και προειδοποιεί πως «ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διαφυλάξει τον πυρήνα της πολιτικής του και να πορευτεί με το ξεκάθαρο δίλημμα: αυτοδύναμος ΣΥΡΙΖΑ ή ξανά εκλογές».
Όπως σημειώνει: «..ανεξάρτητοι βουλευτές, μεταξύ των οποίων και ένας υπουργός της κυβέρνησης Παπαδήμου, διατυπώνουν ένα λόγο ο οποίος δεν συνάδει με τις κόκκινες γραμμές του κόμματος».
Στο ίδιο πλαίσιο, εξηγεί πως «το πρόβλημα γίνεται οξύτατο όταν αναλογιστούμε ποιες είναι οι πολιτικές δυνάμεις που δείχνουν να έχουν κοινωνική δυναμική και αυτοπροβάλλονται ως πιθανοί εταίροι του ΣΥΡΙΖΑ σε έναν πολιτικό «συνασπισμό εξουσίας», δεδομένης της άρνησης του ΚΚΕ».
Η παρέμβαση Μηλιού δεν είναι αμελητέα αφού θεωρείται εξ αυτών που αναδείχθηκαν από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα και μέχρι πρότινος άρθρωνε ήπιο λόγο στα οικονομικά. Δεν είναι λίγοι, πάντως, εκείνοι που θεωρούν πως το δίλημμα της αυτοδυναμίας που θέτει ο κ. Μηλιός αποτελεί ρίσκο καθώς σε μία κοινή γνώμη που διαμορφώνει ταχύτατα αντανακλαστικά συνεργασιών μπορεί να δράσει αντίθετα. Να θεωρηθεί, δηλαδή, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι “ανάδελφος”, δηλαδή ότι δεν θέλει ή δεν μπορεί να συνεργαστεί, όπως συνέβη το καλοκαίρι του 2012, και να υπάρξουν φυγόκεντρες δυνάμεις ψηφοφόρων που έλκονται από το δίλημμα της πολιτικής σταθερότητας. Όλα αυτά, φυσικά, αφού η αναζήτηση συμμαχιών προς τα αριστερά (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) που προτείνουν η Αριστερή Πλατφόρμα Λαφαζάνη, στελέχη όπως ο κ. Μηλιός και άλλοι, αποτελεί πολιτική ουτοπία.