Newsroom Team Είναι λογικό ο Σάκης Ρουβάς να αισθάνεται ευγνωμοσύνη για τον Δημήτρη Λιγνάδη. Το καλοκαίρι του 2013, ο υπόδικος για τέσσερις βιασμούς σκηνοθέτης τον ανέσυρε από το λούστρο του περφόρμερ και τον έβαλε στην εμβληματική Επίδαυρο μεταμφιέζοντάς τον σε Διόνυσο. Από το πάλκο της νυχτερινής Αθήνας και τα κοσμικά σαλόνια των βορείων προαστίων, ο τραγουδιστής με το μεγαλύτερο fun club που είχε ποτέ Έλληνας καλλιτέχνης βρέθηκε να ερμηνεύει (…) Ευριπίδη. Απρόσμενο άλμα.
Οι Βάκχες είναι τραγωδία που γράφτηκε το 407 π.Χ., όταν ο ποιητής βρισκόταν στην αυλή του βασιλιά Αρχέλαου στη Μακεδονία και σκηνοθετήθηκε από το γιο του το 405 π.Χ. Στην Αθήνα Το έργο έχει γνήσια Διονυσιακή υπόθεση, εξιστορεί δηλαδή την έλευση του Βάκχου (Διονύσου) στη Θήβα κατά την οποία ο Πενθές φονεύεται από την μητέρα του Αγαύη, διότι αντιστάθηκε στη λατρεία του νέου θεού.
Είχε ξεσηκωθεί σάλος τότε για την ερμηνεία και την βράβευση του Ρουβά. Και ο Λιγνάδης, δύο χρόνια αργότερα, είχε τοποθετηθεί υπερασπιζόμενος τον “Διόνυσο”:
Επί ένα χρόνο που ο Λιγνάδης είναι προφυλακισμένος στις φυλακές Τριπόλεως, ο Σάκης Ρουβάς δεν βρήκε τον χρόνο να τον επισκεφτεί για να του δηλώσει πως “συμπάσχει” μαζί του και να του εκφράσει την ευγνωμοσύνη του. Προτίμησε την σιωπή, πράξη μάλλον δικαιολογημένη για κάποιον που “χρωστά” στον μέντορά του μια τόσο μεγάλη καταξίωση. Το έκανε, όμως, την μέρα που ξεκίνησε η δίκη για μια σειρά από βαριά κακουργήματα.
«Όταν έσκασε η βόμβα αυτή που έσκασε, εγώ έπεσα από τα σύννεφα. Εγώ τον Δημήτρη τον αγάπησα. Ότι συναίσθημα έχω για τον Δημήτρη είναι θαυμασμού, αγάπης… Έτσι έζησα τον Δημήτρη. Αυτό είναι το βίωμά μου. Με βοήθησε πολύ. Με προχώρησε. Με βοήθησε να ανακαλύψω καλλιτεχνικά αυτό που λεγόταν Διόνυσος μέσα στις Βάκχες. Όλη αυτή η περίοδος της ζωής μου ήταν συγκλονιστική”, είπε στην εκπομπή της Σίσσυς Χρηστίδου στο Mega. Καθόλου τυχαία η επιλογή του χρόνου να εκφραστεί η ευγνωμοσύνη.
Και συνέχισε:
Όταν έσκασε η βόμβα, έπεσα από τα σύννεφα. Τρόμαξα, φοβήθηκα, ένιωσα πολύ στεναχώρια για τον άνθρωπο που εκείνη τη στιγμή κατάλαβα οτι βρισκόταν σε μία «κόλαση». Πραγματικά λυπήθηκα. Είναι σαν το πιο αγαπημένο σου πρόσωπο ξαφνικά να μάθεις…
Άκουσε, θέλω να είμαι ξεκάθαρος και με την αλήθεια την δική μου να σταθώ σε αυτό το πράγμα. Εγώ το πρόσωπο που γνώρισα είναι αυτό που σας περιγράφω. Ότι άλλο συμβαίνει ή έχει συμβεί δεν το γνωρίζω. Περιμένω να αποδειχθεί αν αυτό έχει συμβεί έτσι όπως το περιγράφει η μία πλευρά ή η άλλη. Δεν μπορώ να κάνω τον δικαστή. Μέσα μου κρατάω αυτό που έζησα με τον Δημήτρη.
Ακόμα και αν έχει συμβεί αυτό που λένε τα θύματα, βεβαίως υπάρχει στεναχώρια και λύπη, είναι μία τραγωδία για τα θύματα. Είναι μία τραγωδία και για τους ανθρώπους που πάσχουν από κάτι. Όπως τους ναρκομανείς κάνουν χρήση ουσιών τους αγκαλιάζουμε και τους φροντίζουμε με κάποιο τρόπο. Είναι μία παθολογία που χρειάζεται θεραπεία, βοήθεια. Να προστατεύουμε ανθρώπους που μπορεί να πέσουν θύματα. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους που μπορεί να εκτεθούν σε αυτές τις συμπεριφορές και αυτούς που πάσχουν. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους. Τα αίτια αυτής της παθολογίας πρέπει να τις διερευνήσουμε στην κοινωνία μας. Να δούμε από που ξεκινάει; Από ποια παιδικά χρόνια; Πως φτάνει ένας άνθρωπος να κάνει ένα έγκλημα.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Ο Δημήτρης Λιγνάδης που εγώ γνωρίζω είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ, αγάπησα και πέρασα καταπληκτικά μαζί του. Αυτό που συμβαίνει σε αυτό τον άνθρωπο, συμπάσχω και λυπάμαι για αυτό που του συμβαίνει. Φαντάζομαι οτι ολοι μας βάζουμε το χεράκι μας για ότι συμβαίνει στην ζωή μας, αλλά δεν μπορώ να τον κρίνω, να πω “ααα τον βιαστή”.
Πρέπει εμείς να σεβόμαστε τις αποφάσεις τις δικές μας. Οτι ζούμε σε μία δημοκρατία, με θεσμούς και να τους έχουμε εμπιστοσύνη».
Ο Σάκης Ρουβάς δηλώνει πως “δεν θέλει να κάνει τον δικαστή”. Προσποιήθηκε, όμως, με υποκριτική δεξιοτεχνία, τον μάρτυρα υπεράσπισης. Όχι επειδή τον κάλεσε ως τέτοιον στο δικαστήριο ο συνήγορος του Λιγνάδη, Αλέξης Κούγιας, αλλά επειδή ο ίδιος επέλεξε και τον χρόνο και τον τόπο να καταθέσει την μαρτυρία του για τον “καλό άνθρωπο”. “Ακόμα κι αν έχει συμβεί αυτό που λένε τα θύματα”, συμπλήρωσε. Ένα σπέρμα αμφιβολίας…
Και μια επιχειρηματολογία που εξομοιώνει τον χρήστη ναρκωτικών ουσιών με τον κατηγορούμενο για τέσσερις βιασμούς. Ο Σάκης Ρουβάς “συμπάσχει” για τον Λιγνάδη ως να είναι αυτός το θύμα. Υπάρχει, βεβαίως, και μια στενοχώρια, μια λύπη, για τα θύματα, αλλά “είναι μια τραγωδία για τους ανθρώπους που πάσχουν από κάτι”. Από κάτι…
Έπρεπε να περάσουν πολλές ώρες και να εκδηλωθεί θύελλα αντιδράσεων εναντίον του για να αντιληφθεί τι ακριβώς είχε διαπράξει. Πως πληγώθηκε η “εικόνα” του. Και προσπάθησε να ανασκευάσει με μια ανάρτησή του στο Twitter:
“Τα λόγια μου αναφέρονταν στον άνθρωπο που εγώ γνώρισα επαγγελματικά, σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική περίσταση, πριν από όλα αυτά που διαδραματίστηκαν και έγιναν γνωστά τον τελευταίο καιρό, και τα οποία και για εμένα ήταν ένα σοκ. Σαν πατέρας και σαν άνθρωπος θεωρώ ότι τα θύματα περνάνε μια αληθινή κόλαση.Μόνο συμπόνια, αγάπη, σεβασμός και υποστήριξη για τα θύματα κάθε είδους εγκληματικών πράξεων, στα οποία και στέκομαι δίπλα.”, ανέφερε. Και κατέληξε: “…όποιος διαπράττει εγκληματικές πράξεις κρίνεται μόνο από την Δικαιοσύνη”. Σωστό και λάθος. Ναι, η ετυμηγορία για τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείται θα προκύψει από την δικαστική έδρα. Εφόσον, όμως, η Δικαιοσύνη κρίνει προς τι η προσπάθεια περιγραφής με τέτοια ευγνωμοσύνη της εικόνας του κατηγορούμενου; Εάν, πράγματι, πιστεύεις πως ο Λιγνάδης ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, μπορείς να ζητήσεις να κληθείς ως μάρτυρας στο δικαστήριο. Το ο,τι το κάνεις την ημέρα που ξεκινά η δίκη και από τηλεοράσεως, είναι άλλο πράγμα. Μπορεί να θεωρηθεί και έμμεσος επηρεασμός της κοινής γνώμης και εν τέλει του δικαστηρίου.
Τίποτε, τελικά, δεν ξεπλένεται στην Επίδαυρο…