anilikos Το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές. Δύο χρόνια γεμάτα πανδημίας οδεύοντας προς το τρίτο, η διαδικασία είναι απλή, πλέον κατανοητή και απροκάλυπτα ψυχρή. Η Ελλάδα “ανοίγει” χαλαρώνοντας τα μέτρα για τον κορονοϊό με βάση οικονομικά και όχι υγειονομικά κριτήρια.
Όπως άλλωστε τα οικονομικά κριτήρια και όχι τα υγειονομικά ορίζουν την καταστροφή και διαπόμπευση, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά, του ΕΣΥ. Όπως οικονομικά είναι τα κριτήρια που κλείνουν τα νοσοκομεία και οι δομές υγείας. Που σταματούν οι παροχές στους ασφαλισμένους.
Η Ελλάδα, λέει, “καταργεί” το πιστοποιητικό εμβολιασμού για την είσοδο σε χώρους εστίασης ίσως και μέχρι το Πάσχα. Ανοίγοντας έτσι διάπλατα τις πόρτες στους τουρίστες – ας μη γελιόμαστε το μοναδικό τρόπο εισροής ζεστού χρήματος στην αγορά – ως άλλος Βογιατζής και Καραγιάννη που τηγανίζουν κεφτέδες για να πλακώσουν οι τουρίστες στο νησί και να αφήσουν το ζεστό τους χρήμα.
Η ακρίβεια έχει γονατίσει κάθε τσέπη και έχει ισοπεδώσει κάθε οικογένεια, δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως το κρύο είναι “ιδέα” και πως το να μην ανάβεις θέρμανση πλέον δεν είναι γιατί οι λογαριασμοί είναι πολλαπλάσια ποσά του μηνιαίου εισοδήματος, αλλά απλή κακή ψυχολογία πολιτών που απλώς τρομάζουν με τη “σπέκουλα” που γίνεται για την ακρίβεια. Κάπως έτσι παρουσιάζεται η Αδωνιαία οικονομική πολιτική στις ημέρες μας.
Σαράντα ολόκληρα ευρώ “επιδότηση” καυσίμων για τρεις μήνες. Εν τω συνόλω 40. Όχι μηνιαίως. Πολλοί ήταν αυτοί που είπαν “σιγά μην ασχοληθώ να πάρω ψίχουλα από το τραπέζι των αχόρταγων”. Όποιους κι αν φωτογραφίζουν με αυτόν το χαρακτηρισμό, η απάντησή μου είναι αυτή της γιαγιάς μου σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
“Όχι, θα τα χαρίσω!” Με πλήρη ειρωνεία και απαξία προς τους αχόρταγους. Και την επιδότηση θα πάρω αλλά και το μαύρο, πίσσα θα ρίξω όταν έρθει η ευλογημένη ώρα για τις εκλογές.
Γιατί η αγανάκτηση ως προς την καθημερινή ειρωνεία και αλαζονεία κυβερνητικών στελεχών εκ κεφαλής και προς τα κάτω, προς πάσα λαϊκή κατεύθυνση, έχει ξεχειλίσει.
Εν τω συνόλω 40 ευρώ για ένα ΙΧ η επιδότηση.
Εν τω τηγανίω ο χορός καθημερινά των πολιτών.
Κεφτεδάκια, μεζεδάκια για τουρίστες όλοι, αναλώσιμοι. Κι από Σεπτέμβρη πάλι πιστοποιητικά.
Κι αν οι τουρίστες στη γνωστή ταινία του Ελληνικού κινηματογράφου έρχονταν, έτρωγαν κι έφευγαν, σε μια άλλη σκηνή η Μαρινέλλα τραγουδούσε το “Άνοιξε Πέτρα”.