Η οικονομική δυσχέρεια, δεν αποτελεί εύλογη αιτία μη καταβολής ενός μισθώματος, ούτε απαλλάσσει έναν ενοικιαστή από τις συνέπειες της υπερημερίας – αποφάσισε ο Άρειος Πάγος αποφαινόμενος σε μια περίπτωση αντιδικίας Δήμου της Βορείου Ελλάδος με ιδιώτη ενοικιαστή, που αφορούσε την τύχη ενός ενοικιαζομένου ακινήτου.
Το ακίνητο εκμισθωνόταν από ιδιώτη για τη χρήση του ως εστιατορίου. Ο εν λόγω ενοικιαστής, το 2008 είχε καθυστερήσει να καταβάλει στον ΟΤΑ-ιδιοκτήτη του ακινήτου, νοίκια οκτώ μηνών, δημιουργώντας συνολικά οφειλή 7500 ευρώ. Κατά το τέλος του 2008, ο Δήμος κατήγγειλε τη σύμβαση, και με αγωγή του αξίωσε να του επιστραφεί το ακίνητο. Σύμφωνα με το νόμο, η καταγγελία της σύμβασης επιτάσσει την αποπληρωμή της οφειλής εντός μηνός, αλλιώς η συμφωνία λύεται και το ακίνητο αποδίδεται στον ιδιοκτήτη. Ο ενοικιαστής δεν κατέβαλε τα ενοίκια εντός των προβλεπόμενων από την νομοθεσία τριάντα ημερών, αλλά τα κατέβαλε σε δύο δόσεις από τον δεύτερο μέχρι τον έκτο μήνα.
Κατά την εκδίκαση της αγωγής του ιδιοκτήτη στο Εφετείο, ο ιδιώτης δήλωσε πως η καθυστέρηση εξόφλησης της οφειλής του, οφειλόταν σε οικονομικές δυσχέρειες που αντιμετώπισε λόγω προβλημάτων υγείας συγγενικού του προσώπου. Υποστήριξε επίσης, πως η εφαρμογή των προθεσμιών, οδηγούσε σε παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.